2021-10-25 12:51:59
Алма Қыраубайқызының “Жаным садаға” деген кітабын таппай жүргеніме біраз болды. Сатылымда жоқ, дүкендердің бәрінен сұрап шықтым. Электронды нұсқасы бар. Одан оқуға көзімді аяп жүргем. Бүгін “соғұрлым телефон қараймын ғой” деп ойладым да, кітапты бастап кеттім. Алма Қыраубайқызының ежелгі дәуір әдебиетіне қатысты еңбектерін оқығаным болмаса, педагогтарға арнаған осы кітабын тек ұстаздарымның аузынан еститінмін. Кітапта ұстаздық өмірдің қиын да қызықты тұстарын жан-жақты жеткізген, құпияға толы шәкірт жанының тереңіне бойлаған. Әр жолы, әр тарауы үлгі-өнегеге толы. Бір тараудан үзінді келтірсем:
“Сол тентек баланың шын тілегі не екен?Мүмкін, үйінде еркелеп өскен бала мектепте
елеулі бола алмағандықтан, көзге түскісі келетін шығар.Бір қабілетін байқап, мақтаса, тіпті балалар арасында ұйымдастырушының рөліне қойып көрсе. Болмаса, үйіндегі ересектер өзімшіл болса,
үйдегі әміршілдіктен мектепке келгенде құтылып, өзіне-өзі
көңілі толмаудың өтемін қайтарғысы келе ме? Әйтеуір апайына, балаларға:
- Мені көрші, маған назар аударшы! Мен жаман бала емеспін. Жылылыққа зәрумін.
Жанымды ұқшы…- деп тұрғандай. Жаңа ғана гүлін ашқан бүршіктей қызықтырғысы келеді. Қазіргі жаста жан-жүрегі жылылыққа
бағытталған. Осы кезде жылу ала алмаса, енді екі-үш жылда айналасына көңілі суыған
бала тұйық та ызақор жігітке айналмақ”
Кейбір сыныптарда осындай оқушылар бар. Сабақты бөлуі, қасындағы оқушыға кедергі жасауы, орынсыз қылжақтап әзіл айтуы, тіпті одан зорын жасауы мүмкін. Оны бәрі “бұзық” “тәртіпсіз” оқушы деп атайды. Барлық мұғалім оның тәртібін айтып шағымданады. Бәрінің ойында ол жайлы жылы пікір қалыптаспаған. Ата-анасын шақырып жиналыстан жиналысқа түсіп жатқаны. Әлі қанаты қатаймаған жас бүлдіршіннің мейірімге тоя алмай жүргенін түсіне, сезіне бермейміз.
Жоржи Амадудың “Құм жағалауының капитандарында” Ақсақ деген кейіпкер бар. (Оқысаңыздар естеріңізде шығар)
Жазықсыз жануарларды азаптайтын, кім көрінгеннің кемшіл тұсын мазақтап, ығырына тиетін кейіпкер. Осы бір кейіпкердің жан дүниесін былай суреттейді автор:
“Шындығында, ол өздерінің жетімдік халін басқаларға қарағанда өткірірек сезініп, осы ащы өксік өз түкпірінің жүрегін тырнап жатқандығында еді. Әлгіндей сайқымазақ қалжың, одағай, оғаш күлкі - осының бәрі оның өз бойындағы ішкі жабырқауын қашыртуы, содан қорғануы еді ғой бар болғаны”
Қоғамнан мейірім таппаған оқушының ертең кім болары мәлім. Мүмкін бұзақы, мүмкін…Обалы кімге? Ата-анаға ма, мұғалімге ме?
105 views09:51