2021-11-17 19:41:48
Күннен күнге жүрегімнің астында жатқан балапанның дүниеге келуін асыға күтудемін.
Отыз жетінші аптамнан бастап "қалайсың?"-нан көбірек еститінім "еш қай жерің ауырсынып жүрген жоқ па? қашан босанасың?" болып кетті.
Немесе телефон алмай қалсам бітті, "босанып жатқан жоқсың ба?" деген хаттар келіп тұрады.
Бір күні анам хабарласып түс көргенін айтса, келесі күні апам хабарласып тұр түс көрдім деп.
Адамдар білсе ғой олардың бәрінен бұрын іштегі сәбидің іңгәлап үнін шығаруын мен мың есе жоқ, тіпті миллион есе артық тосып жүргенімді.
Бір жағынан өзімнің тұңғышымды тезірек көргім келеді, екінші жағынан күнделікті жүріс-тұрысым қиындап кетті.
Отыз тоғызыншы аптаның есігін аштық бүгін.
Мен 24-ші қараша деп санағанымды акушерым бүгін 30-шы қараша деп быт-шытын шығарды.
Кішкентайдың қай күнді таңдап, дүниеге келерін білмеймін. Бірақ Құдайдың қалауымен осы апта аяғына дейін ана атына ие болғым келеді.
Бәрі жақсы болғай!
91 viewsdárumen , 16:41