2021-11-27 21:18:20
27.11.2021.
06:35.
3030 гр.
50 см.
Ұл.
26-сы күні түнгі 2 жарымда жолдасым жұмыстан келді. Сол уақытта өзімді жайсыз сезінгендей болдым. Біртүрлі ішімнің асты тартып тұрған сияқты болып, белім ауырып. Бірақ айтолғақ та солай болғасын аса қатты мән бермедім. Содан 5 жарымға дейін ұйықтай алмай әрең дегенде ұйықтап кеттім.
Таңертең сағат 9-дан кете тұрып, әжеме шәй беріп, әрі-бері жүргенде ішім тағы ауырып бастады. Ішімнен "не тооо" дедім.
Кейін солай түскі 2-ге дейін жүрдім. Әжетханаға барғанымда пробканың түскенін көріп, жолдасыма скорый шақыртайық дедім.
Скорыймен роддомға келдік. Дәрігер тексеріп, раскрытие әлі жоқ, ложные деп тастады. Бірақ ішім ауырып бара жатыр.
Үйге жіберіп тастай ма деп қорқып едім, 40 апта болып тұрғасын ба, әйтеуір роддомда алып қалды. Қызықтың көкесі сонда басталды...
Сағат 16:30-да палатама кірдім. Жанымдағылардың біреуі сохранениеде, екіншісі кесарево, үшіншісі таблетка күтіп отыр. Жалғыз өзім ішім ауырып жүрген.
Арқамды уқалап әрі-бері жүріп қоямын. Ішімнен толғақ осы болса шыдауға болады екен деп жүрмін.(Алда не күтіп тұрғанын білмедім ғой, шіркін...)
Сағат 19:00-де КТГ-ға жатқызды. Толғақ шыдауға болатындай. Арасы 5-6 минут. Медсестра "ондай толғағың жоқ" деді. Кейін ауруы жайлап күшейе бастады.
Сағат 22:00-ден бастап дәрігерді күттім. 12-де келіп "тебе еще рано, раскрытие два пальца" деп кетті. Өзінше болған бір жап-жас жігіт. Жүйкемді тоздырды әбден.
12-ден бастап жыламсырап бастадым. Толғақ 2-3 минут сайын ұстай берді. Ұйқым келіп өліп бара жатырмын. Бірақ ұйықтай алмаймын. Қалғып бара жатамын да толғақтан оянып, әйдә жылаймын. Дұрыс демалу техникалары жоқ боп кетті сол сәтте. Коридорда жүргеніме жас медсестра "палатаңа кір, сен первородкасың, мына жерде отырғаннан пайда жоқ, жыламсырап" деп айқалап тастады. Мен қырсығып отырып алдым.
Сағат үштен кете КТГ-ға жатқызды қайта. Өзімнің жаным қиналып жатқанда ана КТГ-ны ішімнен жұлып алғым келді. Сосын врачқа бір әйел адам кіріп бара жатқанда мен де кірем деп отырып алдым. Ол кісі қарады да, "әлі 2 сантиметр, ерте саған" деп тағы айтты. Толғақ уже 24 сағат. Мен еңіреп жүрмін.
Таңғы 4:30. Мен бір уақытта үлкен дәретке барғым кеп тұрғанымды түсіндім. Екінші үлкен жастағы медсестраға айттым. Ол кісі бірінші КТГ-ға түсіп алайық деді. Сосын КТГ-да күшенгім келіп тұрғанын түсіндім де, айқаладым "күшенгім кеп тұр" деп. Медсестра кеп раскрытиены қараса, уже 7 см, қан деген кетіп жатыр. Ол өзі шошып, мені резко каталкаға отырғызып, "қызым, жаным, күшенбе" деп жатты. Мен итше демалып, әйтеуір төменге түсіріп, родзалға кіргізді. Келдік. Жатқызды.
Сағат 4:43-те родзалға түстім. Сағат 5:15-тен бастап күшенгім келді. Акушерка атымен жоқ. Шығып кетті. Мен толғақ келген сайын күшенбей, өзімше демалып көргім келеді. Түк шықпайды, күшене беремін.
5:45-те күшенуім маған бағынбай қалды. Толғақ келе ма автоматически күшенемін. 6:15-тен бастап "врача" деп айқалап бастадым. Маған "дыши, дыши" деп қояды. Бір уақытта астым жылы екенін сездім. Дымға қарамай, қолыммен ұстап көрсем жайлап басы шығып келе жатыр.
"Тут уже головка!" деп бар жанымды салып айқалағанда акушер шошып кетіп жүгіріп келді.
6:25-тен бастап үш рет күшенгенімнің арқасындп 6:35-те баламды қолыма алдым.
Акушер "почему ты так быстро родила, ты же первородка" дегенінде боқтап тастағым келді қатты.
Әйтеуір кеудеме баламды жатқызғанда бәрін ұмыттым да кеттім.
Екі сағат бойы есіміз кетіп қарап жаттық бір-бірімізге.
Солай жағдай:)
Әркімде босану хикаясы әртүрлі болады. Менің босанудан түйгенім: партнерді міндетті түрде апару керек екен.
Дәл қазір кішкентай періштем жанымда тәп-тәтті боп ұйықтап жатыр
88 viewsdárumen , 18:18
Д
