Аллаға сенем! Ғазал жыр жазып, Мұңлықтың мұңын шерткенмен. Өмі | Қазақ әдебиеті

Аллаға сенем!
Ғазал жыр жазып,
Мұңлықтың мұңын шерткенмен.
Өмірде азып...
Шалдыққан жоқпын,
Махаббат дейтін дертке мен...
Өзгелер сынап,өзінше мені еліткенмен,
Бұрыпта басым қараған жоқпын,
Болған соң берік сертке мен!

Жүректі қинап,
Мұңдарын сыйлап,
Сол бір жан жырақ кеткенмен.
Бұлда бір сынақ,
Бəріне шыдап,
Бойымды тіктеп келем мен!
Дертіне қоса шипасын берер,
Аллаға ғана сенем мен!

Сағымда сынып,
Іштей бір тынып,
Ақырын көзді сүртсемде.
Көңілім қалып,
Аңсарым ауып,
Мұңды еткен жанды күтсемде.
Қоңырау шалып,
Алдына барып,
Түсірмен қадірім(ді) өлсемде!
Себебі сенем Бір Аллаға,
Өмірде нелер көрсемде!

Тағдырға налып,
Шаршаумен талып,
Қиындық қанша көргенмен.
Биікке ғана қолымды созып,
Алладан күттім жəрдем мен.
Делебем қозып,
Тұлпарым озып,
Бəйгеден алғаш келгенмен.
Аллаға деген...
Сабырым бітпес тəубеммен!

// Гүлдана Сермахан