Кеудеңе кек келгенде, Тереңде ой жатпайды . Қанағат кеткен | Мұқағали Мақатаев

Кеудеңе кек келгенде,
Тереңде ой жатпайды .
Қанағат кеткен кезде
Қиянат ойнақайды ды.
Астамдық жапса түндік,
Ақыл-шал басады үйде.
Шыңғырып жатса шындық,
Шүкірлік қашар үйден.
Шашылса сөзің жерге ,
Топастық тамсанады.
Туралық көз ілгенде ,
Жалтақтық əн салады .
Əділет қалса апанда ,
Тайраңдап тоқташыға .
Оранса ар шапанға,
Адалдық оққа ұшады.
Көрікті күл қылады ,
Зорлықтың өрт құшағы
Жер беті - қырғын əлі
Жұмақтың ... .

Авторы: Ф. Оңғарсынова