2022-08-15 13:42:34
Ұстаздан кейін өзіме ұстаз іздегелі көп болды. Кездеспейтін де сияқты. Бүгін мына ойға келдім. Ұстаз ол міндетті түрде мықты гуру емес. Ол өте қарапайым адам болуы мүмкін.
“Асау жүректе” Юсуф Мироғлы үлкен әлемнен шаршап кеткенде барып әңгімесін тыңдайтын кептер бағатын құсшысы есіме түсті. “Миллиардыда” Бобби Аксельрод қанша бай болса да қарапайым закусочнаяға барып, ескі досымен сырласып үлгеретін. “Виктория мен Абдул” фильмінде де бірнеше елді билеп отырған әйел қызметшісінің әңгімелерін ұйып тыңдайтын.
Мастерімнен шықтым. Рахаттанып, толып отырмын. Қарапайым әңгімелер. Бірақ, даналыққа толы. Жай жорамал, шикі ой емес. Болған, нүктесі қойылған қорытындылар.
“Қызымды ұзаттым. Қимастық сезімі болған жоқ. Себебі, қызыма қатысты ішімде
ана ретінде бере алмаған тәрбие, махаббат сияқты өкініш жоқ. Жай ғана бір-екі жерде қызымның тез бойжеткеніне қарап толқыдым”.
“Анамыздан қалған кәсіп бар еді. Бауырым бірге тусақ та ақшаны алып, шетелге қашып кетті. Соттаспадық, қуынбадық.
Мына жақта сіңлім екеуміз бақыттырақпыз. Себебі, бір-бірімізде бармыз. Қатынас, махаббат, сыйластықтан артық қандай байлық керек”.
5.8K viewsDinara Bolat, 10:42