2022-07-19 22:22:58
Тура 11-ден 12 кеткенде аялдаман 3,5 метр алыс жерге тоқтар-тоқтамастан есігін жауып жатқан 1-троллейбусқа секіріп міндім.
- Болсай,
****! - деп айқайлап жіберді асығыс троллейбустың шопыры.
- Тоқтағаныңыз жаңа ғана ғо! - деп недовольный дауыспен кері айқайлап, отырып алдым. Троллейбуста екеуімізден бөлек ешкім жоқ.
- Енді тұрайын 1 сағат сені күтіп. Телефонға қарағанша мінбейсің бе тезірек - екінші сөйлемі алдыңғысынан бәсеңірек шықты.
- Енді остановка не үшін?! - дедім де, екеуіміз диалогты аяқтадық. Кәдімгідей сұрақ белгісі мен леп белгісін қосып қойып аяқтадым сөйлемімді.
11-ден 14 кеткенде троллейбустың ақысын төлеу үшін кодын смске тердім де, артқа жақын басқа орынға отырдым. Демім мен ашуымды басып 2гистегі маршрутты орнатуға, кейін телеграмнан музыка қосуға кірістім.
Біраз секундтардан кейін барып үлкендер құсап автобуста ұрыс шығарғанымды ұғынып қалдым. Сөз қайтарып ұрыстым кәдімгідей. "Әдеттегі өзім бүйтпеуші еді ғой" деп ойладым. Бірақ көтті қысып қалып, кейін күні бойы бұлданып жүргенше сол жерде айтып тастағаным дұрыс болды.
Ондайларды құрметтемеймін. Бұл менің бүгіндікке бірінші құрметсіздігім болды.
114 viewsedited 19:22
М
