БҰЛ – МЕНІҢ ЖҮРЕГІМ! Аппақ жаулығын ақ таң әкеліп түнге ілсе, | Мұқағали Мақатаев

БҰЛ – МЕНІҢ ЖҮРЕГІМ!

Аппақ жаулығын ақ таң әкеліп түнге ілсе,
Сол ақ таңменен көңілді құстар бір жүрсе,
Асығып шығып, терезеңе сенің асылып,
Ақсиып тұрып өзіңе қарап Күн күлсе,
Бұл – менің жүрегім.

Самал жел келіп, салалап сүйсе шашыңды,
Ақ нөсер келіп, айқайлап тепсе шатырды
Сол нөсер – Алла нұрына әбден сусындап,
Алқызыл гүлдер құлпыртса қуаң тақырды,
Бұл – менің жүрегім.

Көктемгі көктің жұпарын жұтса қырқалар,
Шегіртке салса мәз әнін жаздың шырқалар,
Жаңа жыл күні жаңашыл мөлдір тілекпен
Жұлдыз боп жауып, шыршаға қонса ұлпалар,
Бұл – менің жүрегім.

Күп-күрең күзді қарсы алып мұңмен қара тал,
Сырымды менің әлемге жыр ғып таратар.
Сол қара талдан сағыныш соққан жапырақ
Сылқ құласа егер, еңкейіп жерден ала сал,
Бұл – менің жүрегім...

Авторы: Назира Бердалы