Шабыт келгенде Мектеп кезінде өлең жазуға құмартушы едім. Рия | Алмат Жайлаубаев

Шабыт келгенде

Мектеп кезінде өлең жазуға құмартушы едім. Риясыз балалық қиялдарымды қағаз бетіне түсіруден ләззат алатынмын. Өсе келе осы қабілетімді шыңдаудың орнына, тастап кеттім.
⠀
Алдыңғы жылы Астанамыздың аты ауысқан кезде, елімізде белгілі бір оқиғалар орын алған болатын. Соған байланысты, қынжылып, шабытым келіп, жас кезімдегі отым лаулап, өлең жазып жіберіп едім.
⠀
Сіздермен бөлісейін:
⠀
Күйіп, пісіп,
Мұңға түсіп,
Тұр ғой күлкім түңіреніп.
Сыртым бүтін,
Ішім түтін,
Қара, досым, үңіліп.
⠀
Аспан ашық,
Шуақ шашып,
Күн тұр көкте жарқырап.
Тұман басып,
Қалдым сасып,
Болса-дағы күн жарық.
⠀
Делебем қозып,
Жүйкем тозып,
Қайшылыққа тап болдым.
Алаң болма,
Аллаң барда,
Дегенді естіп толқыдым.
⠀
Біз енді Данияр Жігітбек мырза сияқты профессионал емеспіз. Дегенмен, ары қарай дамытсам шыңдала түсетініне күмәнім жоқ.

Даму мен кемелдену жолындағы сапарымыз сәтті болсын, достарым!

https://t.me/almatzhai