​​Ойсыз бір әйел тайраңдап, Кес-кестеп өтті алдымнан. Әйелге т | Қазақ әдебиеті

​​Ойсыз бір әйел тайраңдап,
Кес-кестеп өтті алдымнан.
Әйелге тұрдым қайран қап,
Жат қылық бойға алдырған.

Ұзамай тіпті қасымнан,
Құлады әйел тосыннан.
Сөмкесі кетіп бір жаққа,
Мойнындағы асынған.

Қалса да ісі ұнамай,
Жүгіре жеттім шыдамай.
Қолтықтан демеп тұрғыздым,
Әйелді ұшқан сынадай.

Бетінен ұят байқалмай,
Тұра сап белі қайқаңдай.
Жөніне кетті ақсаңдап,
Үйірден қалған байталдай.

Көп нәрсе түсіп ойыма,
Мазалай мені бастады.
Жатқаны қалай жойыла,
Салт-дәстүр, әдеп бастағы.

Қазағым қызын мәпелеп,
Ізгі ісін қолдап, қоштаған.
Мәпелі қызы, - Әке, - деп,
Алдынан қия баспаған.

Ардақты асыл Ананың,
Істері еді-ау өскелең.
Бес жасар ұл баланың,
Әжелер жолын кеспеген.

Атаның алдын келінге,
Кесуге тіпті болмаған.
Атасы емес Ерін де,
Келіндер солай қолдаған.

Заты әйел – қыздар, келіндер,
Дәстүрге сәл мән беріңдер.
Атаның алмай қарғысын,
Бата үшін терді төгіңдер.

Көбейіп сай, қыр, төстегің,
Тым жақсы өрбіп, өскенің.
Өсемін десең көркейіп,
Ерлердің жолын кеспегін!

// Мұратқали Әбдіманапов - Әжелер жолын кеспеген