Карантинде не істерімді білмей дал болған кезім еді. Әлеуметті | batyrbloger

Карантинде не істерімді білмей дал болған кезім еді. Әлеуметтік желілер де бұрынғыдай аса қызығушылық оятпады. Әбден жалықтым былайша айтқанда. Сол кезде ютубты ақтарып отырып, қазақ тіліндегі веб-сериалдарға көзім түсті. Біреуін көрдім, әрі қарай тоқтата алмадым сөзімді. Пікірлерден өзгелер ұсынған басқа сериалдарды да тамашалап шықтым. Шетелдікі бір бөлек, өз ұлтыңның өнімі басқаша болады екен. Қазіргі таңда сериалдар қатты ауқым алып келе жатыр. Еліміз Тәуелсіздік алғалы 30 жыл ішінде қаншама фильм, сериалдар жарыққа шығып, өз көрермендерін тауып жатыр. Бір деммен көріп тастауды емес, асықпай, әр сәтін түсініп, бос уақытында қосып қойып сериал қарағанды жақсы көретіндер қатары да артып келеді. Біздің елдегі киноиндустрия да сериал түсіруді өте керемет меңгеріп келе жатқанын аңғардым. Мысалы жақында ғана отандық бір сериалдың Кореяда кинофестивальге қатысып жатқанын оқыдым. Коммерциялық фильмдер де талай пайда әкеліп жатқаны жасырын емес. Солардың ең көш басында тұғанының бағасы – 573 883 750 теңге болған екен. Интернетті ашып қалсақ, кез-келген талғамға, кез-келген көрерменге, жасына, тіліне қарай фильмдердің сан түрін таңдауға мүмкіндік бар. Солардың ішінде өзім қазақ киносының алтын қорына енген фильмдерді ешқашан да ескірмейтін, ешқашан жалықтырмайтын деп атар едім. Солардың қатарында «Қош бол, Гүлсары» (2008), «Сұлтан Бейбарыс» (1989), «Көксерек» (1973), «Транссібір экспресі» (1977), «Біздің сүйікті дәрігер» (1957) бар, олар алтын қорда мәңгілік қалары сөзсіз. Ал қазіргі веб-сериалдар мен фильмдер заманның талабына өте сәйкес келеді, сол себепті де көпшіліктің көңілінен толықтай шығып жатыр. Қазақтың қай саласы дамыса да қатты қуанамын. Тәуелсіз ел болып өз киномызды, өз әнімізді, өз күйімізді түсіріп, жазып жатқанымыз бақыт емей немене? Айтпақшы, достар, кино түсіруге мүмкіндігіңіз болса қай жанрда және қандай тақырыпта түсірер едіңіз?