2022-01-23 16:17:41
Есенқұл Жақыпбек
АҒАТАЙ ДЕУШІ ЕҢ...
Ағатай деуші ең, алғандай мені иемденіп,
Ағатай деуші ең, ағаңа мені тең көріп.
Сол ағаң сенің сергелдең болып жүр бүгін,
Сезімнің ақжал толқындарында тербеліп.
Аңқауым, саған аға етіп өмір қойды да,
Амалсыз сенің алданып келем ойныңа.
Абыржып тұрып адалдық жайлы ойлаймын,
Ағалап келіп асыла кетсең мойныма.
Ағаңда ғажап айтылмай жүрген сыр барын,
Аңқауым менің, әлі де ұқпай жүр жаның.
Ағалық менің ықыласымның артында
Аңқасы кепкен аңсаудың бұғып тұрғанын.
Албырап тұрып сендегі албырт гүл ерін,
«Ағатай» десең аунап бір түсер жүрегім.
Талайдан бері келемін сенің алдыңда
Айнытпай ойнап ағаның күнде ролін.
Аңқылдай берме, аңқауым, біреу күлсе егер,
Адамда, жаным, аз ба еді бүгін дүмшелер.
Арудың бәрі аңқау боп мәңгі қалмас па,
Ағаның бәрі ақжүрек болып туса егер.
Айтуға соны оқталып барып неше мың,
Алдыңа келсем Атымтай болп кетемін.
Адаспай тұрып айтуым керек шығар-ау,
Ағалығымның алдамшы қылық екенін.
1980 жыл.
69 views13:17