Кимёвий пестицидларни қўллашни суистеъмол қилиш катта муаммога олиб келади, яъни зараркунандаларнинг организми ўта кўп миқдорда қўлланган кимёвий воситаларга кўникиб қолади, натижада бундай препаратларга организми чидамли бўлган зараркунандалар сони кўпаяди.
Илмий тадқиқотлар кўрсатганидек,1935 йили зараркунандаларнинг еттитагина тури сепилган кимёвий дориларнинг таъсирига дош бера олса,1986 йили худди шундай тажриба пайтида кимёвий воситаларнинг бундан ҳам заҳарлироқ ҳолда ишлаб чиқарилишига қарамай, зараркунандаларнинг 462 тури уларга чидаш бериб, ўлмай қолган.
Худди шунга ўхшаб, фунгицидлардан ҳам ўта кўп фойдаланиш оқибатида замбуруғларнинг кўплаб турлари уларга дош бера бошлаган. 1986 йилдан бери ўсимлик зараркунандаларининг кўплаб турлари кимёвий дориларга чидамли бўлиб келмоқда. Кимёвий дорилар қўлланилгандан кейин зараркунандалар орасида уларнинг бир неча тури тирик қолган бўлиши мумкин.
