Жаңбыр жауғанда қабақ түймейтін, күннің батқанын керемет көріп | KERege

Жаңбыр жауғанда қабақ түймейтін, күннің батқанын керемет көріп, ашық аспанға ақтыққа дейін тамсанып, түрлі мүсіндегі бұлтты суретке түсіріп, қаланың қарбаласын сүйіп, ауылдың алаңсыз арпалысын арқалап, жұмыстың жүгін көтеріп, оқудың ойранын шығарып жүрген маған - әр сетке бақ толтырып бере салғанның, оны сезінетін сезім сыйлағаны сүйім.