2022-07-18 23:20:15
Алматы. Поездан түсіп, айналаға көз жүгірттім, әдеттегідей көп адам, күн ыстық, бір-екі аттам жерде фонтан, қасында кішкентай қыздар ойнап жүр, бәрі асығыс, чемодандарымен, балаларымен, күйеулерімен, ата-апаларымен, біреулері қызымен, екінші біреуі жігітімен, мен сол екеуінің арасында әпкеммен және болашақ жездеммен, Дана өз-өзіне риза, машинаға отырып, көзіме ең бірінші түскен бейне - таулар.
Биік. Жасыл. Үлкен. Ғажайып. Әдемі. Көрініс. Деп. Қатты. Әсірелемей-ақ. Қояйын.
адамдары өте көп, көшелері, жолдары тар, автобустарында кондуктор жүретін, кірген әр жолаушыға “оплатите за проезд, төлем жасаймыз” деп отыратын жүргізушілері бар, қарағанда көздерінің қарашығы жоқ боп кететін қыздар, жүре берсең неше түрлі кафелер.
басым көпшілігі ана тілдерінде сөйлейтін қазақтар екен, біз жақтағыдай емес.
-ұнады ма, енді?
-жоқ, тек тоймай қалдым табиғатына, тағы көру керек. қаланың ішін дұрыстап көре алмадым, сондықтан да болар, анау айтқан әсер жоқ менде.
7 viewsDana, 20:20
D
