бүгін обед дайындап жатып, бір история есіме түсіп кетті. 20 | дәрумен

бүгін обед дайындап жатып, бір история есіме түсіп кетті.
2016-2017 жылдары мен КазГУ-дың жатақханасында тұрған болатынмын. бір күні Сәуле есімді құрбым екеуіміз гороховый суп пісірмекші боламыз. Бәрін дайындап, жақсылап горохы езілгенше пісіріп, керемет етіп бөлмеге апара жатқанда қолымыздағы кастрюльді құлатып ап, ана суптың жартысын төгіп аламыз ғой. ма, ішіміз удай ашыды енді.
жерден алып ішпейміз ғой енді деп, қайтадан кухняға барып, ана қалған жарты супқа су қосып, тағы горох салғанбыз.
бірақ бірінші шыққандай болмады.
эх... сол гороховый супты әлі ішіп көргім кеп жүр.