Тамағыма өксік тіреліп отырып әрең сөйледім. Ата-анамыз қайда | batyrbloger

Тамағыма өксік тіреліп отырып әрең сөйледім. Ата-анамыз қайда деп көздері жәудіреп балалар үйінде жүрген сүйкімді балаларды көргенде өзімді әрең ұстадым. Бұл өмірде олардың еш кінәсі жоқ қой. Олар бақытты болуы үшін дүниеге келді ғой. Неге бұлай? неге қатыгез болдық? Ата-аналары неге тастап кетті? Мейірім көрмеді ғой Махаббат дегенді білмеді ғой

Жетімдер жыламасыншы.
Сәбилер тасталмасыншы.