ӨМІРІМ ҚАШАН ӨЗГЕРДІ В принципе өмірімде бас көтерместей | Айгерім Даулетбекқызы/НАСТАВНИК

ӨМІРІМ ҚАШАН ӨЗГЕРДІ

В принципе өмірімде бас көтерместей қиыншылық болмаған, әке-шешем тірі шүкір, өзімізге жететін ақшамыз бар қарапайым отбасында өстім.
Оқыдым, тұрмысқа шықтым. Тоже қарапайым жігітке күйеуге тидім.

2 ата-енем, 2 қайынсіңлім, 2 қайным болды мен келін болып түскенде.

Басында оңай болған жоқ әрине бірінші рет күйеуге шыққан соң дым ұқпайсың, ито өзіміз 5 ақ адам болдық үйде, ал мұнда көпшілік еді. Келім - кетім үзілмейтін.

Бірқалыпты өмір өте берді, 2009 жылдың аяғында тұңғышымды босандым.

2010 жылы Шымкенттегі М.Әуезов колледжіне жұмысқа тұрдым. Өміріме ризамын былай айтқанда…

Неге?

Себебі алдында жазғанымдай мен нені қаладым сол тілеуімді Алла берді.

Мен ешқашан Ата- Енем болмаса екен, қайынсіңлім болмаса екен,
бай жігітке күйеуге шықсам деп не только армандау, даже ойламағам.

Менің идеалымдағы жігіт - мені түсінетін Жақсы жігіт болса болды дейтінмін и мамам ылғи айтатын ішпейтін, шекпейтін 1 үйі, 1 көлігі бар өзімізге тең Шымкенттің баласына тұрмысқа шық деп

В точь точь сай келді

Мен күйеуге шыққанша ақшасыз жүрмегенмін өзіме керегін әкем беретін, стипендиям бар, жазда базарда сауда жасаймын.

Сосын о бастан өзіме ақша қимайтынмын былай айтқанда супер экономичная болдым. Ақшам бар артық су алып ішпеймін, сақтаймын. Ақшам болса да Алматыға, Астанаға, шетелге баруды түсімде де көрмеймін. Просто ақшам болса, ешкімге қарыз болмасам деген ниетпен жүретінмін.

Тұрмысқа шыққан соң итак өзіне ақша қимайтын адам ақшам болмаса да жүре беруді нормально санадым.

Менде сосын біреуге тәуелді болмау деген принцип болатын, яғни енемнен, күйеуімнен ақша сұрай алмайтынмын. Как будто жалынып тұрғандай сезімде боламын или жоқ дегенді естігім, қабылдағым келмейтін.

Сұрай алмағандығыммен қоймай, өзіме ақша алып қалуды білмегем. Анам құлағыма құйып құйған тапқан ақшаңды үйіңе бар, керегін өздері береді.
Енді қараңыз мен ақша табамын, оның тиынын қалдырмай үйге әкелемін и қайтадан сұрай алмаймын намыстанып
Вообще то жыламаған балаға емшек жоқ, если өзіңе не керегіңді өзің сұрамасаң біреу қайдан біледі.

Менде ол кезде Чувства вины и жертва состояниесі таудай еді, неге мені түсінбейді, менде адаммын ғой неге ақша беріп қояйын демейді деп мұң шағып жүретінмін

—————————-

ары қарай қызық болса
қалдырсаңыз
жалғастырамын